Lipoma bizkarrean

Lipoma bizkarrean tumore onuragarri bat da, ehun adiposoa eta azalaren azpitik dagoena. Forma biribila edo laba forma ertaina eta mugikorra da. Ez du inguruko barruko organoei eragiten, kapsula baten inguruko ehunetik bereizita baitago.

Atzealdean lipoma agertzeko arrazoiak

Ez da ezagutzen lipomaren itxura zehatza. Funtsean, tumore hori prozesu metabolikoen nahasketatik sortzen da, secaceous hodiak estutu baitira. Gainera, atzealdean lipoma agertzeko arrazoiak hauek dira:

Lipoma tamaina desberdina izan daiteke. Ilar txiki bat antza du, eta haur baten buruaren tamaina irits daiteke. Zenbait kasutan, lipoma bizkarrean zauritzen da, baina ez du beste sintoma garrantzitsurik. Hori dela eta, sarritan ez da nahikoa aurkitu masaje batean edo zure bizkarra sentitzen duzunean.

Lipoma tratamendua bizkarrean

Bizkarreko lipoma ez da inoiz deserosoa, tratamendua ez da egin behar. Baina tumore onberak azkar hazten direnean, hobe da hura kentzeko. Bere aurkako botikak ez daude botererik. Ukendu eta konprimitu mota guztiak lipoma bakarrik handituko dira. Ezin da desblokeatu edo ireki modu independentean, infekzio arriskutsua ezartzean.

Lipoma kentzeko bizkarrean bi modu daude: esku-hartze kirurgikoa eta laser terapia. Aukera onargarriena laser metodoa da. Eraginkorra, atsegina da eta, ondoren, pazientea ez da berriro bizi. Laser tratamenduaren ondoren zauria sendatzen du nahiko azkar, eta beldurrak eta orbainak ez dira geratzen. Lipoma kentzea ohi da kirurgikoki egiten. Fatatik ebaki txikiak xurgatzen dira hutsei berezi baten laguntzarekin. Eragiketa horren ondoren, ia ez dago aztarnarik, baina eraketa horren kapsulak gorputzean izaten jarraitzen du, eta hori nabarmen murrizten da berriro.

Atzealdean lipoma kentzea burutzen da eta resorptive laguntzarekin: drogak injektatu egiten dira tumore horretan, eta horrek barrutik suntsitzen du. Baina metodo hau hezkuntzaren tamaina ez da hiru zentimetrotik gorakoa bada soilik erabil daiteke.

Lipoma atzealdean kendu aurretik, sakon azterketa beharrezkoa da. Horretarako, azterketa histologiko edo ultrasoinu bat egiten da, baita CT azterketa ere.